کد مطلب:90412 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:132

کظم غیظ و رضای پروردگار











«عن سیف بن عمیره قال: حدثنی من سمع اباعبدالله علیه السلام یقول: من كظم غیظا و لو شاء ان یمضیه امضاه، املاء الله قلبه یوم القیامه رضاه.»

سیف بن عمیره گوید: شنیدم از كسی كه از امام صادق علیه السلام شنیده بود كه فرمود: هر كس خشم خود را فروخورد، در حالی كه می توانست عمل مورد خشمش را تعقیب نماید، خداوند در روز قیامت دل او را به رضا و خشنودی خود پر خواهد كرد.

اما اگر غضب كردن برای رضای الهی و دفاع از حریم مقدس دین باشد، بی تردید، عبادتی بزرگ محسوب می شود و خداوند خواهان چنین غضبی است كه از مومن سر زند و به علاوه از او پشتیبانی نیز خواهد نمود، چرا كه اگر مومن غضبناك شود، به

[صفحه 420]

خاطر خداست و در این حال جز رضای الهی انگیزه ای ندارد.

«عن الباقر عن ابیه عن جده علیهم السلام قال: قال: رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم ان الله لیغضب لغضب فاطمه و یرضی لرضاها.»

خداوند به خاطر غضب فاطمه غضبناك می شود و به رضای او خشنود می گردد.

به این معنا كه اگر فاطمه علیهاالسلام به عمل كسی خشمگین گردد، خداوند نیز به آن عمل خشمگین و عامل آن را كیفر می نماید و اگر فردی عملی را انجام دهد كه او را خشنود سازد، بی تردید، خداوند متعال، به آن عمل و عامل آن راضی بوده او را پاداش خواهد داد این روایت، مصداق آن حدیثی كه می گوید: خداوند به غضب بنده ی مومنش غضب می كند و به رضای او خشنود است، تعیین نموده، زیرا فاطمه علیهاالسلام به خدا ایمان داد پس غضب خدا، در غضب فاطمه و رضای او در رضایت و خشنودی فاطمه علیهاالسلام است.

ابوذر، در آن زمانی كه معاویه او را از شام بیرون كرد و جمعی از مردم تا دیر مران به جهت تودیع او را بدرقه كردند، گفت:

«ایها الناس اجمعوا مع صلاتكم و صومكم غضبا لله عز و جل اذا عصی فی الارض و لا ترضوا ائمتكم بسخط الله و ان احدثوا ما لا تعرفون فجانبوهم و ازدوا علیهم و ان عذبتم و حرمتم و سیرتم حتی یرضی الله عز و جل.»:

مردم! خشمگین شدن را برای خداوند، در آن زمان كه در زمین معصیت شود، در كنار نماز و روزه تان قرار دهید و از پیشوایانی (پیشوایان گمراه) كه فرمان خدا را گردن نمی نهند، خشنود نباشید گرچه در این راه شكنجه شوید و از عطا محروم گردید و شما را از شهر و دیارتان آواره كنند، تا خداوند از شما راضی باشد.

[صفحه 421]


صفحه 420، 421.